Opinię o Sieci Badawczej Łukasiewicz - Instytucie Technologii Eksploatacji w Radomiu wystawił dyrektor tego instytutu Tomasz Dąbrowski w dniu 10.07.2023r. Do pracowników zebranych na auli instytutu dyrektor powiedział min. te słowa cyt.: „Ten model, który przyjął Instytut do tej pory się nie sprawdził. Nie sprawdził się. Jesteśmy na krawędzi. Na jakiej my krawędzi jesteśmy teraz Panie profesorze? (mówiąc do jednego z profesorów) Jesteśmy na takiej krawędzi jak przekroczymy próg to nas połączymy z innymi instytutami, jak wskaźnik 60% przekroczy to pewnie nas połączymy z innymi instytutami. Nie zakwestionujemy tego, że nie mamy pozycji naukowej a wszystkie inne Instytuty mają. Jest 70 (siedemdziesięciu) pracowników naukowych, naukowo-badawczych a jesteśmy na szarym końcu. My tak „wypracowaliśmy”, że na jednego pracownika naukowego nie przypada jeden artykuł. Jeżeli nie będziemy mieli lepszych artykułów naukowych, abyśmy mogli startować to przegramy. Czy mamy publikacje? - Nie mamy. To jest zerojedynkowe. My nie możemy pochwalić się artykułami naukowymi. Jak wytłumaczymy, że 21(dwadzieścia jeden) Instytutów Naukowych w Polsce ma publikacje naukowe a u nas nie ma. W innych Instytutach udało się to zrobić u nas się nie udało. Do każdego 1000zł wypłaconego z wypłaty mamy 300zł straty. Od 3 i pół roku cały czas schodzimy w dół. Nic się nie rozwijamy tylko żyjemy. Inne Instytuty nas wyprzedziły, otworzyły nowe obszary badawcze. Sami wytwarzaliśmy maszyny, ale na rynku tych maszyn nikt nie chce. Brakuje nam 10 milionów na utrzymanie Instytutu. Jesteśmy jedynym Instytutem, gdzie rynek nas nie potrzebował. Tego proszę państwa nie oszukamy. Dziękuję".
Miejsce, w którym masz szansę odnaleźć się w zawodzie. A zawieść możesz się na każdym kroku, zwłaszcza gdy myślisz ambitnie i nieszablonowo oraz -o zgrozo - chcesz coś z tego mieć. Jednoznacznie nieodpowiednie środowisko dla rozpoczynających karierę naukową optymistów.
Miejsce pozornych perspektyw, czar mija po kilku miesiącach. Może nowy włodarz zaczął bardziej cenić kadrę (mowa tu o szeregowych pracownikach a nie wiecznie niezastąpionych "kierownikach"). Nie żałuję po latach odejścia do miejsca, gdzie to nie premia jest zaskoczeniem, a jej brak...
Odwiedzając to miejsce przy okazji konferencji nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że jesteśmy prowadzeni przez poszczególne działy w sposób sztuczny, "wystudiowany" i jednocześnie w nadziei że nie zauważymy urządzeń uruchomionych tylko na pokaz. Smutne studium młodych ludzi raczej nie tryskających optymizmem, wmieszanych w tłum bezwładnego, konserwatywnego kierownictwa. Miejsce nie istniejące w świadomości Radomian, zwłaszcza młodych.