Bardzo wysoka kultura osobista Pani będącej na pierwszej linii kontaktu Pani Pauliny Gabryś.
Serdeczność, klarownie udzielanie informacje.
Pani Dyrektor jest osobą konkretną, bardzo świadomą dzisiejszych problemów z jakimi zmaga się młodzież, szkoła i rodzice o czym otwarcie i szczerze rozmawia, starając się znajdować najlepsze z możliwych rozwiązań, które, jako że dotyczą człowieka, niejednokrotnie stanowią proces a nie ,,jednorazowy, doraźny lek przeciw problemowy''. Proces wymaga czasu i współpracy wszystkich zaangażowanych w sprawę tj. Dyrekcji, nauczycieli, wychowawców, rodziców, pedagogów i ucznia. Wszyscy: my rodzice, my nauczyciele itd. jedziemy na jednym wózku, który w obecnych czasach jest mocno obciążony.
Nie róbcie tego swoim dzieciom i nie puszczajcie ich do tej szkoły. Ilość stresu, z którą mierzyłam się dzień w dzień jest nie do pomyślenia. Liczne problemy z kadrą, niedopilnowania, brak organizacji, nagłe i bezpodstawne zmiany dotyczące np. zakończenia roku szkolnego. Problemy są ignorowane, jak i prośby. Cały rok szkolny prosiliśmy klasowo o lustro na sali gimnastycznej i się nigdy nie doczekaliśmy. Zapomnijcie o komforcie swoich dzieci skoro nawet nie mogą mieć kaptura przy bluzie! A makijaż? W ogóle nie do pomyślenia. Nie da się mieć nawet lekko pomalowanych rzęs. Raz mi próbowano wmówić, że moje worki pod oczami to makijaż. Jedynym plusem tej szkoły jest poziom nauki, lecz nie jest on wart tego, co dzieci muszą przechodzić. Na wycieczkach klasy 1-3 mają lepsze pokoje, gdzie klasy starsze są lokowane w innym (gorszym) hotelu. Szkoła posiada udogodnienia dla młodszych, natomiast jest absolutnie nieprzystosowana do funkcjonowania z dorastającą młodzieżą. Nie wyniosłam nic z tej szkoły poza bardzo dobrym angielskim oraz polskim.
Bardzo dobra szkoła, widać starania kadry nauczycieli, jak również obsługi szkoły, aby dzieci dobrze się w niej czuły. Mają wysoki poziom nauczania, organizowane są wycieczki i dodatkowe atrakcje dla uczniów. Starsze klasy pomagają młodszym. Ja jestem po dużym wrażeniem zaangażowania wszystkich pracowników, którzy poświęcają dodatkowy czas dzieciom. Może za rzadko się o tym mówi wprost. Moja wnuczka bardzo szkołę lubi. Wydaje mi się, że czytając niektóre opinie powinno się traktować je jako półprawdy. Osoby, które wylewają żal, wyolbrzymiają pewne sytuacje i omijają część prawdy. Trudno jest szkole odpowiadać za nauczycieli, którzy z własnej woli opuszczają stanowisko pracy, bo nie radzą sobie z dziećmi, lub szukają innej drogi życiowej. Winy można też szukać u naszych rządzących, bo praca nauczyciela jest niedoceniana. A jeśli jedno dziecko terroryzuje resztę klasy, to szkoła musi reagować. Żaden rodzic nie będzie godził się na akty przemocy w stosunku do swojego dziecka przez inne dziecko. To nie jest winą dzieci i rodzice powinni również wziąć odpowiedzialność za polepszenie sytuacji. Koniec końców nie zawsze da się sytuację rozwiązać tak, aby wszystkie strony były zadowolone. Najważniejsze jest bezpieczeństwo w klasie i na przerwach.
Największy błąd jaki popełniłem w życiu to wybór tej szkoły dla syna (Przemysław Malendowicz). Od samego początku problem z kadrą, dyrektorka ma czas tylko jeśli przychodzicie podpisać umowę. W ciagu 1 miesiąca mój syn w PIERWSZEJ klasie miał zmienionego wychowawce TRZY razy. Zerowe podejście do dziecka, które nie może się odnaleźć w związku z tą sytuacją, wysyłają dziecko do poradni psychologiczno-pedagogicznej "aby zrozumieć jak z dzieckiem postępować". Od czego niby mają w szkole psychologa i pedagoga? A no tak, psychologa nie było przez dwa miesiące, zaś pedagog ma w nosie dzieci. Syn poszedł rok wcześniej do szkoły, co chwila skargi, że niby dokucza innym dzieciom, bije je itd. Sytuacja z dnia pasowania na pierwszoklasistę: poczęstunek w klasie dla rodziców, syn podchodzi do tablicy na której inne dziecko coś pisze kredą. Nie spodobało mu się to, że syn chce też się pobawić i uderzył z łokcia syna w przeponę. Reakcja obronna była taka, że dziecko moje oczywiście chciało oddać chłopakowi, natomiast zawołałem go i powiedziałem, aby zgłosił to wychowawczyni (w tamtym momencie rolę tą sprawowała pani pedagog szkolna). Syn zgłosił to w tym samym momencie, reakcją było "dobrze, porozmawiam z nim". I to tyle w kwestii reakcji. Po mojej interwencji, gdy zapytałem się czy syn coś zgłaszał, odpowiedziała "tak, tak" i poszła "porozmawiać" z chłopcem, poniżej przebieg rozmowy:
-uderzyłeś Przemka?
-tak
-nie wolno tak robić
Jeśli w taki sam sposób, wszystkie konflikty były rozwiązywane, to nie dziwię się, czemu dziecko miało takie problemy w klasie. Po groźbach rodziców z dnia 9 grudnia (oraz opinii z poradni Totoro, z której jasno wynikało, że dziecko jedyne problemy jakie ma, to związane z brakiem odpowiedniej opieki zapewnionej przez szkołę), zdecydowałem się na wypisanie syna i przeniesienie do rejonu (szkoła w Sierczy). Od stycznia zero problemów, jedna uwaga za bieganie, w "Victorii" codziennie mieliśmy "coś", zaś wychowawczyni nigdy nie miała czasu na porozmawianie po zajęciach. Odradzam każdemu, szkoła ta nadaje się jedynie dla dzieci, które są w 100% posłuszne. Jeśli dziecko ma swoje zdanie i trzeba do niego inaczej podejść, to już im się nie chce.
Wiejska szkoła z najniższym możliwym poziomem nauczania. Zatrudnia się tutaj najgorszych nauczycieli bez żadnego doświadczenia i płaci na tyle mało że nawet oni nie chcą zostać tylko odchodzą po kilku tygodniach.
Dyrekcja nie liczy się z prośbami rodziców i nie robi nic by podnieść poziom, bo jest to maszynka do zarabiania a dobro dzieci jest na ostatnim miejscu!
Ta szkoła nigdy się nie zmieni dlatego szczerze odradzam ją wszystkim bo nikomu nie życzę dylematu jak zabrać dziecko z tej beznadziei jeśli znalazło już sobie tutaj przyjaciół..
Nawiasem mówiąc nazwanie tej szkoły wiejską szkołą jest bardzo niesprawiedliwe dla publicznych wiejskich szkół które zatrudniają prawdziwych nauczycieli...