Mazowiecki Szpital Wojewódzki im. św. Jana Pawła II w Siedlcach Sp. z o.o.

Pani doktor Daria Pawlak Wyczólkowska wykazała się całkowitym brakiem empatii, odpowiedzialności i szacunku wobec pacjenta oraz jego rodziny. Brat trafił do szpitala z silnym bólem głowy, badania wykazały niepokojące zmiany, a przez cztery dni zamiast realnej pomocy dostawał jedynie leki przeciwbólowe.

Przez cały ten czas nie miał nawet konsultacji z neurochirurgiem. Po czterech dniach otrzymał wypis i kazano mu samodzielnie dojechać do Warszawy do onkologa neurochirurga. Kiedy moja mama zapytała panią doktor, co zrobić, jeśli miejsce krwawienia się pogorszy, usłyszała jedynie: „trzeba dzwonić po karetkę”.

Na pytania o stan zdrowia brat spotykał się tylko z arogancją i nerwowymi reakcjami, jakby rodzina była problemem, a nie pacjent w poważnym stanie.

Dopiero w Warszawie okazało się, że brat ma tętniaka mózgu. Dziś walczy o życie, a w Siedlcach zmarnowano bezcenny czas. Pani doktor Pawlak zbagatelizowała poważny stan zdrowia, a jej podejście było nieludzkie i nieprofesjonalne.

Takie osoby nie powinny mieć prawa do kontaktu z pacjentami oraz wykonywania zawodu. Na pewno podejmiemy dodatkowe kroki.

Ten szpital to jakiś żart, a ludzie którzy tam pracują, nie szanują pacjentów, ani ich czasu. Dwukrotnie próbowałam dostać się z moim 2 letnim synkiem do chirurga. Za pierwszym razem, okazało się, że w recepcji błędnie zapisano moje dziecko do lekarza dla dorosłych, więc musiałam go zarejestrować po raz drugi do odpowiedniego lekarza. Po dwóch i pół godziny czekania w kolejce, zostałam zarejestrowana. Podczas drugiej próby wizyty u chirurga, po dwóch godzinach czekania w kolejce, zostałam wypchnięta z gabinetu wraz z moim synkiem przez pielęgniarkę, mimo że wreszcie była nasza kolej zgodnie z numerkiem, ponieważ lekarz stwierdził, że zobaczy najpierw wszystkich pacjentów z gipsami. Podkreślam, ze czekałam z dwuletnim synkiem.

Oprócz tego, ludzie są umawiani na wizyty po znajomości, wchodzą bez kolejek, na sztucznie wygenerowanych numerkach, żart...

Lekarze, którzy powinni rozpoczynać spotkania z pacjentami, spóźniają się po godzinie lub dłużej... A my godzinami mamy na nich czekać.... Ręce opadają. Kompletny brak szacunku, brak kompetencji.

Wyrażamy najwyższe uznanie i wdzięczność dla całego personelu Oddziału Neonatologicznego, Położniczego i Przychodni Ginekologiczno-Położniczej. Doświadczenie, jakim była dla nas opieka perinatalna w tej placówce, wyznacza standard, który można bez wahania określić mianem wzorcowego.



Nasza droga do rodzicielstwa, powierzona opiece przyszpitalnej poradni, okazała się decyzją ze wszech miar słuszną. Spotkania z Panią Doktor Marią Yanitską były dla nas ostoją spokoju. Każda wizyta była dowodem najwyższego profesjonalizmu połączonego z niezwykłą empatią i autentycznym zaangażowaniem. Jej staranność w analizie badań oraz klarowność, z jaką tłumaczyła nam kolejne etapy, zbudowały fundament zaufania, tak bezcenny w tym okresie.



Wspaniałym dopełnieniem przygotowań była szkoła rodzenia prowadzona przez Panią Położną Dorotę Kaczorowską-Szostek. To prawdziwa mentorka, której pasja i charyzma potrafią niepewność rodzica przekuć w siłę i świadomość. Jej zajęcia to nie tylko teoria, ale przede wszystkim lekcja spokoju i wiary we własne możliwości.



Sam pobyt na Oddziale Położniczym i Neonatologicznym to doświadczenie, które definiuje na nowo pojęcie opieki szpitalnej. To miejsce, gdzie każdy element od kompetencji medycznych, przez komfort sal, jakość posiłków, po nienaganną czystość składa się na harmonijną całość. Jednak największym skarbem tego oddziału są ludzie. Odczuwa się życzliwość i szacunek do każdego pacjenta.

Słowa uznania kierujemy do Pań Położnych. Ich nieustanna gotowość do pomocy, fachowe wsparcie w kwestiach laktacji i pielęgnacji oraz ciepłe słowo otuchy były dla nas, jako świeżo upieczonych rodziców, nieocenioną wartością.



Lekarze pracujący na Oddziale Neonatologicznym to klasa sama w sobie. Ich troska o dobro noworodków idzie w parze z doskonałą, partnerską komunikacją z rodzicami. Wzorowa organizacja pracy jest niewątpliwie zasługą Pani Ordynator Magdaleny Goławskiej. To właśnie dzięki jej wizji i zaangażowaniu cały Oddział funkcjonuje z precyzją szwajcarskiego mechanizmu, w którym sercem pozostaje zawsze pacjent.

W sposób absolutnie wyjątkowy dziękujemy Panu Doktorowi Marcinowi Makarewiczowi. Jego ogromna wiedza, maestria zawodowa, a przy tym niezwykła kultura osobista i spokój to rzadko spotykane połączenie, które daje pacjentowi niezachwiane poczucie, że jest w najlepszych możliwych rękach.



Ten Szpital i ten Oddział to coś więcej niż tylko placówka medyczna. To miejsce jest nie tylko wizytówką najwyższych standardów, ale przede wszystkim świadectwem wielkiej siły ludzkiej życzliwości.

Daję 5 gwiazdek Ordynatorowi chirurgii i traumatologii dziecięcej lek. Wiktorowi Jodkowskiemu za mega konkretyzm i profesjonalizm. Córka lat 15 skierowana do tego szpitala z uwagi na brak chirurgii dziecięcej w Białej Podlaskiej z podejrzeniem zapalenia pęcherzyka żółciowego, Rejestratorka z izby przyjęć pracująca za karę, bez empatii widząc zwijającą się z bólu córkę wymagała od nas legitymacji córki- nie mamy obowiązku jej posiadania, nie korzystamy z transportu publicznego. Po tłumaczeniach, że nigdy nie miała córka legitymacji zażądała dowodu osobistego- zaznaczam 15letniej córki. Około 1,5 godziny oczekiwania na korytarzu z błagającą o pomoc córką, po TK przewieziona na oddział dostała kroplówki, które ulżyły w bólu. Po badaniach wyszła kamica nerkowa i skierowanie do Szpitala w Dziekanowie Leśnym. Gdyby nie profesjonalizm ordynatora Jodkowskiego to doświadczenie mogłoby skończyć się bardzo źle. Jutro minął 2 tygodnie jak walczymy o zdrowie na oddziale w Dziekanowie.

Jeszcze raz bardzo dziękuję Panie ordynatorze za trafną diagnozę i szybkość reakcji.

Paniom rejestratorkom z SOR gdybym mogła wystawić drugą ocenę byłoby to - minus 5 za podejście i brak empatii.

W imieniu mojej mamy chciałbym serdecznie podziękować całemu personelowi Oddziału Ortopedyczno-Urazowego Szpitala Wojewódzkiego w Siedlcach za wspaniałą opiekę i życzliwość podczas jej pobytu. Szczególne słowa uznania kieruje ona do dr Płończaka – za profesjonalizm, cierpliwość i dokładne wyjaśnienie każdego etapu leczenia.



Mama prosi także o przekazanie ogromnych podziękowań personelowi sali pooperacyjnej – za troskę, szybkie reagowanie na każdą potrzebę i stworzenie atmosfery bezpieczeństwa. Dzięki Państwa pracy i empatii, trudny czas po zabiegu stał się dla niej łatwiejszy do zniesienia, a powrót do zdrowia przebiega spokojniej.



Z całego serca – w imieniu mamy – dziękuję za fachowość, serdeczność i poświęcenie.