AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH IM. WŁADYSŁAWA STRZEMIŃSKIEGO W ŁODZI

Jako tegoroczna absolwentka studiów podyplomowych z Projektowania graficznego w ASP w Łodzi mam zupełnie inne doświadczenia niż opisane w poprzednim komentarzu. Dla mnie był to intensywny rok nauki, w którym poznałam nie tylko narzędzia Adobe, ale też cały proces projektowy — od koncepcji po realizację. Zajęcia prowadzone były przez profesorów/ praktyków z branży, którzy chętnie dzielili się wiedzą i dawali szczere, merytoryczne feedbacki. W moim przypadku nauka programów (Illustrator, Photoshop, InDesign) była konkretna i oparta na praktycznych ćwiczeniach, a prowadzący odpowiadali na pytania i dostosowywali tempo do grupy. Bardzo doceniam też zajęcia z projektowania plakatu, identyfikacji wizualnej i fotografii produktowej — nawet jeśli wymagały cierpliwości, to dawały realne umiejętności, które wykorzystuję w pracy.

Czy było łatwo? Nie. Ale dzięki wymagającym zadaniom i terminom miałem motywację do regularnej pracy i rozwoju. I właśnie to uważam za największy plus — te studia nauczyły mnie myślenia jak projektant, a nie tylko obsługi programów. Jeśli ktoś jest nastawiony na rozwój i chce mieć kontakt z doświadczonymi twórcami, to zdecydowanie polecam.

Studia Podyplomowe Projektowanie Graficzne to w dużej mierze strata czasu i pieniędzy. Brak spójnego planu, traktowanie słuchaczy jak klientów trzeciej kategorii i często olewczy stosunek prowadzących.

Nauka programów graficznych wygląda tak, że prowadząca Illustrator słabiej ogarnia program niż osoby, które przyszły z podstawową wiedzą. Photoshop - absolutny żart - na zajęciach robiliśmy tutorial podstaw retuszu. Żadnych innych funkcji programu nawet nie tknelismy, a przez większość czasu po prostu siedzieliśmy i czekaliśmy na kolejne zajęcia. Trochę lepiej z InDesignem, ale wciąż za mało godzin, żeby swobodnie obsługiwać program.

Projektowanie plakatu - zero programu, prowadzący odlicza czas do końca zajęć albo puszcza filmy z netflixa, żeby zabić czas. Ani jednych zajęć warsztatowych w tym zakresie.

Identyfikacja wizualna - prowadzący czyta na głos prezentację, jeśli ją ma. Zajęcia, które mogły być mailem.

Grafika wydawnicza z grafiką wydawniczą niewiele miała wspólnego. Przez trzy pierwsze zjazdy po prostu słuchaliśmy, że po podyplomowce i tak nie będziemy projektantami (wbrew opisowi studiów), a co najwyżej będziemy wiedzieli, jak z grafikiem rozmawiać. Dobra strona taka, że zadane prace zmuszały do szukania tutoriali z programów graficznych.

Fotografia produktowa - tam jest jeden aparat, więc czeka się całe zajęcia na swoje 5 minut pstrykania jednego ujęcia.

Jedyne sensowne zajęcia to kompozycja, która kończy się przed końcem pierwszego semestru.



Wisienką na torcie jest totalny chaos informacyjny, sprzeczne informacje i "opiekunka" studiów, która wprost mówi, że jesteśmy drugą kategorią studentów, więc nie warto zapewniać nam nawet cywilizowanych warunków na przegląd prac. Mimo, że płacimy niemało.



Podsumowując - spoko, jeśli chcecie zmusić się do samodzielnej nauki i regularnie musieć odhaczać prace zaliczeniowe. Nie polecam, jeśli nie mieliście do czynienia z programami Adobe.

Jeśli nie potrzebujecie papieru, a umiejętności, to jest sporo kursów w podobnej cenie, z których wyniesiecie dużo więcej bez znoszenia gigantycznego ego profesury i czucia się jak intruzi na świętej akademii.

Z przyjemnością polecam studia podyplomowe _Stylizacja, aranżacja i

dekoracja wnętrz_. To intensywny i inspirujący program, który pozwala

rozwinąć praktyczne umiejętności w pracy z przestrzenią, kolorem,

światłem i detalem. Świetnie przygotowani prowadzący, ciekawe

projekty, możliwość budowania portfolio – to wszystko sprawia, że

czuję się pewniej jako projektant wnętrz. Dla każdego, kto chce

pogłębić swoją wiedzę lub rozpocząć nową ścieżkę zawodową

– zdecydowanie warto.

Niesamowicie piękne miejsce przesiąknięte kulturą, sztuką i nietypowym spojrzeniem na otaczającą rzeczywistość. Niezliczone korytarze prowadzą nas przez poszczególne dziedziny sztuki, ze wszystkich stron otacza nas twórczość absolwentów inspirując do postrzegania świata w niesamowity i oryginalny sposób. Warto było przejechać pół Polski, żeby znaleźć się w tym miejscu, chłonąć atmosferę miejsca i poczuć się chociaż na chwilę oderwanym od świata.

Druga wizyta po jakimś czasie i magia nadal się utrzymuje. Warto chociaż odwiedzić. ;)